ვოჩ მი !

მიყურე, უფროსო ძმაო! აღარ ვნერვიულობ შენზე. აღარ ვლაპარაკობ ტელეფონზე დაშიფრული სიტყვებით, აღარც გემალები და აღარც ვდარდობ იმაზე, რომ ყველაფერი იცი და ყველაფერს ხედავ. მიყურე, უფროსო ძმაო! არაფერი მაქვს საწინააღმდეგო. ყოველთვის მინდოდა უფროსი ძმა მყოლოდა. სულ ორი გზა მაქვს : რამე დაგიმალო, ან ყველაფერი გაჩვენო. ხოდა, გაჩვენებ,რადგან, თუ რამეს დამალვას გადავწყვეტ, მაშინ ეს რაღაც ვერც მოხდება, რადგან ყველგან ხარ.

დიქტატურა

დიქტატურა არ არსებობს. არსებობენ ადამიანები, რომლებსაც არ სურთ თავისუფლება და ვერ იღებენ თავისუფლების არქონის პასუხისმგებლობას. ასეთმა ადამიანებმა შექმნეს დიქტატორები. ძალას არ აქვს ძალა, თუ არსებობს სურვილი. არასწორად არის გაგებული ვინმესთვის თავისუფლების მინიჭების აქტიც, რადგან ეს ადამიანს აქვს, ან არ აქვს - ვერ გამოართმევ, ვერც მისცემ. არ არსებობს დიქტატურა, არავისთვის გამოურთმევიათ თავისუფლება, ვიღაცას ის, უბრალოდ, არ ჰქონდა.

შემდეგი გაჩერება vol.2

2 წლის წინ დაწერილ პოსტში ვღადაობდი, უნივერსტეტის შემდეგ ერთი გაჩერებით წინ წავედი–მეთქი (სამსახური იყო მომდევნო გაჩერებაზე) და ვითვლიდი ვაკის პარკამდე როდის მივიდოდი. 2 წლის შემდეგ, კიდევ ერთი გაჩერებით წავიწიე წინ (ნიუ ჯაბ). ახლა პროგრესია დავამუღამე – თუ გაჩერებების რაოდენობა სწორად მახსოვს და, თუ პროგრესია არ დაირღვევა, ვაკის პარკამდე 6 წელი დამრჩა.

ჩაო, ნინო

დედაჩემს ძალიან უყვარდა ეს სიმღერა პარტიზანზე. სტუდენტობის დროს მეგობრებთან ერთად კახეთში წასულა, ქორწილში. სუფრასთან ზუსტად ამ სიმღერის შესრულება დაიწყეს. მასპინძლებმა რომ გაიგეს "პარტიჯანო", იფიქრეს, ბავშვებს ბადრიჯანი მოეწონათო და მაგიდაზე ბადრიჯანი დაამატეს. ეს ამბავი რომ მომიყვა ნინომ, ხუმრობით ვეუბნებოდი ხოლმე 'ჩაო, ნინო' .
p.s. ბოდიშს ვუხდი მათ, ვინც აქციაზე ან დავით პაიჭაძეზე ელოდა გაბრაზებულ, ან სულაც მაამებლურ პოსტს.

რამდენს იტევს თავისუფლების მოედანი?

ბევრი მიტინგი და წარუმატებელი აქცია ჩატარდება თავისუფლებაზე და მაინც ვერავინ დაითვლის, რამდენი ადამიანი ეტევა და როდის რამდენი ადამიანი მდგარა აქციაზე. ერთი რამ დანამდვილებით ვიცი და მინდა ყველა მომკივან მომიტინგეს ვუთხრა, რომ საქართველოს ყველა მოქალაქე, თუნდაც მხოლოდ პატრიოტი, ვერ დაეტევა თავისუფლების მოედანზე, ამიტომ გეხვეწებით, ნუ მოუწოდებთ ყველას მოსვლისკენ!-არ დაეტევა ყველა!

კოდირებული სურნელი

ხო, ადამიანის შესახებ ბევრი რამის დამახსოვრება შეიძლება: სახის, ხმის, ამბის... სურნელის. ჩემთვის ეს ყველაზე ადვილი დასამახსოვრებელია. ცხვირი დეკოდერია, რომელიც ნაცნობი სურნელის შეგრძნებისას ყველა სხვა ინფორმაციას აღადგენს. ჩემნაირი არქივარიუსისთვის კარგი იქნებოდა, პატარა კოლბაში ადამიანების სურნელის შენახვა რომ შეიძლებოდეს. კოდირებული სურნელით სავსე კოლბებით ვირბენდი, ბედნიერად, მაგრამ, ალბათ, კოლბებთან ახლოსაც ვერ მივა ცხვირთან შემთხვევით მოხვედრილი ნაცნობი სურნელის შეგრძნება.

მაი ჯიფსი ბლოგ

გაგიკვირდებათ და გაოცდებით,როდესაც გეტყვით, რომ ჩემი ჯიფსი ბლოგის ახალ მისამართზე ბრძანდებით. მე ის დავუბრუნე ადგილს, 'სადაც შობილა, გაზრდილა' და უწერია პოსტები. ვფიცავ ყველაფერ წმინდას, მეორედ მოსვლამდე აღარ შევუცვლი მისამართს. რა თავხედობა იყო, ეხლა, ეს მეორედმოსვლის დაკავშრება ჩემს ბლოგთან, რომელიც სულ 812 კილობაიტს იწონის?!

'არ მომიპარავს - მიპოვნია'

თუ დათო გომართელი და ლელა წურწუმია მეტყვის, რომ Alejandro sanz–ის და Angelique kidjo–ს თანხმობა აქვთ, მათი სიმღერების გადმოსაქართულებლად, მაშინ არ გავაპროტესტებ მათ მონაწილეობას 26 აპრილს დაგეგმილ კონცერტში სახელწოდებით 'არ მოიპარო  სიმღერა'. თუ ეს ორი ადამიანი ვერ მეტყვის ამას, აქციის ორგანიზატორებმა სახელი მაინც შეცვალონ და დაარქვან 'არ მომიპარავს - მიპოვნია'.

რატომ დაგვესხა თავს ლაფი

არ ინერვიულოთ, არ აღელდეთ, ქართველებო, მეორედ მოსვლა და ცეცხლის წვიმები არაფერ შუაშია. არც იაპონიის ტალახი გარევია დღევანდელ წვიმას, არც თქვენი ცოდვების გამო დაგსვრიათ ტანსაცმელი. ყველაფერი მარტივადაა-მე და ბიძაჩემმა სამრეცხაო გავხსენით და კრედიტის მალე დასაფარად, მთელი ღამე ტალახით დავრბოდით და მანქანებს ვუსვამდით.  წვიმამ ყველაფერი გაამძაფრა, უბრალოდ.

დედამიწის საათი

რამდენიმე დღის წინ, დედამიწის ხათრით, ბევრ ქვეყანაში ელექტროგანათება გამორთეს.  ჩაბნელებულ ქვეყნებში საქართველოც შევიდა.  საწინააღმდეგო კი არ მაქვს რამე, უბრალოდ, ბევრი ვიცინე იმაზე, რომ აქციაში საქართველოს ჩართვაზე ზრუნავდა თვით ბუნების დაცვის მსოფლიო ფონდი (WWF). პოპულარული ენით რომ ვთქვა, ლეგიტიმური კითხვა გამიჩნდა: ვინ და რა აქციაში ჩაგვრთო 90–იან წლებში?

ბოიკოტი

არ მახსოვს, როდის ჩავიდე თავში ყველა ახალი ამბის ცოდნის აუცილებლობა. დღეს მივხვდი რომ არაფერი დაშავდება თუ არ მეცოდინება რამდენი ადამიანი დაიღუპა  ტერაქტის დროს, რამდენ ტყეს უკიდია ცეცხლი, რამდენი ადამიანი შეაკვდა დიქტატორის გადაგდების მცდელობას, რამდენი წლის იყო ბიჭი, რომელმაც თავი აიფეთქა, რამდენ წელიწადში მოვა მეორედ ქრისტე. ვიკეთებ 'ნაუშნიკებს' და ვუყურებ ბევრ ფილმს და ვიდეოს. უბრალოდ, არ ვარ ოცდამეერთე საუკუნის ადამიანი და ვერ ვუძლებ ამდენ ინფორმაციას.

come on baby, LIKE my fire

ჩემს ბლოგზე  ლაიქების კონკურსია.  პოსტის ავტორი, რომელიც ყველაზე მეტ ლაიქს მიიღებს, დაჯილდოვდება ჩემივე ბლოგზე ერთი პოსტის გამოქვეყნების უფლებით. გთხოვთ არ დაგეზაროთ და წაიკითხოთ ქვემოთ არსებული 42 პოსტი და დაალაიქოთ.  თუ არცერთი მოგეწონებათ, არაა პრობლემა, უბრალოდ, რომელიმე დაალაიქეთ, ძალიან დამეხმარებით.

საპასუხო პროპაგანდა

დაახლოებით ათი წელი ვიყავი ბებიის პროპაგანდის მსხვერპლი. ჩემი პოსტების ლაკონიურობის დასაცავად არ ჩამოვთვლი პროპაგანდის საგნებს. სახალისო ის არის რომ ბოლო ხუთი წლის განმავლობაში მე გავხდი პროპაგანდისტი და ის მხოლოდ იმ მასალას ეცნობა, რომელსაც მე მინდა რომ გაეცნოს. მე ვაძლევ წიგნებს და ჟურნალებს, მე ვუთითებ ავტორებს და ასე ვხდებით მე და ბებია იმაზე უკეთესი თანამოსაუბრეები, ვიდრე მისი პროპაგანდის დროს ვიყავით.

Digital Me

მონატრებული მეგობრის ფოტო ჯერ ციფრებად იქცევა და შემდეგ, უამრავი კაბელიდან ისევ სურათად ქცეული, ჩემს მონიტორს ფარავს. ამავე გზას გადის ყველა ტიპის ფაილი ჩემამდე და მეც სავსე ვარ ციფრებით, ანუ, ფოტოებით, მუსიკით, ფილმებით, სტატიებით.. მომენატრა ვიდეო კასეტა, აუდიოც, დაბეჭდილი ფოტოებიც და ყველაფერი, რასაც ჯერ ხელში დაჭერა უნდა, სანამ ტვინამდე მივა. ალბათ, გონება ჩამორჩა და ვერ ადაპტირდება ციფრულ სამყაროში, ამიტომ, გამუდმებით მინდა ამ ციფრების ნაცვლად ხელშესახები ნივთები, რომლებსაც ვერ დაა-Delete-ებ, მარტივად ვერ ამოშლი C ან D დისკიდან, თითქოს, არც ყოფილან.