ჩამოვედი „მარშუტკიდან“, გავისწორე პალტო, აიპოდი. გადავრთე ამოჩემებულ სიმღერაზე და წარმოვიდგინე, როგორ ვიმღერებ ჯოპლინის სიმღერას რომელიმე ბარში. (სულ ვოცნებობ კარგ ხმაზე :)..
25 24 23 22 21....3 2 1 და გადავჭერი პატარა ქუჩა, მერე გავჩერდი, დაიწყო ათვლა, მივიდა 1-მდე, გაყვითლდა, ის გაწითლდა, ეს გამწვანდა და მეც გადავედი, გავჩერდი, მოვბრუნდი მარჯვნივ და დაველოდე გამწვანებას..გამწვანდა, გადავდგი რამდენიმე ნაბიჯი და ისევ დაიწყო ათვლა, თუ დათვლა, თუ თვლა...8 7 6 .....2..1 და გადავედი იმ ქუჩის მოპირდაპირე მხარეს, სადაც „მარშუტკიდან“ ჩამოვედი.
აი, ესეთი მოსაწყენია ოთხად დაყოფილი პეკინის ქუჩის გადაჭრა .
6 comments:
ax jenshina.. kak ti xorosha :)
სიმღერის ნიჭზე მეც ვოცნებობ ხოლმე :)))
rom vkitxulobdi verc ki carmovidgine rom pekinze iko saubari :D
მეც სულ რომელიმე სცენაზე წარმოვიდგენ ხოლმე თავს :)) :უხმოუსმენოუსინდისო:
პლეხანოვზე ხომ არ იყავი შემთხვევით?:D დანიურ სახლთანაა ეგეთი გასაგიჟებელ-დამაბნეველი შუქნიშანი.
საქართველოში გვჭირდება მსგავსი რამ:)
Post a Comment